Trots

Na een vluchtige inspectie besloot de Java meester dat elke monnik uit de Olifanten Voetafdruk Klan vanaf heden zijn eigen vis zou vangen, zijn eigen rijst zou oogsten, zijn eigen gewaden zou naaien en zijn eigen schoenen zou lappen.

Binnen een maand waren de monniken half-naakt en ernstig ondervoed. Deadlines werden niet gehaald. De abt smeekte de Java meester om zijn besluit te heroverwegen.

“Uitstekend,” zei de Java meester. “Elke donderdag zullen zij voortaan hun gewaden en schoenen verbranden en gooien zij hun rijst en vis in de rivier.”

De abt vroeg welke misstap zijn klan had begaan om een dergelijke straf te verdienen.

“Straf?” zei de Java meester. “Het was louter mijn bedoeling om jullie te belonen. Zijn de monniken van de Olifanten Voetafdruk niet trots op hun onafhankelijkheid en hun zelfvoorziening? Dat is wat hun code mij vertelt.”

“Elke monnik heeft in wezen de zelfde Data Access Objects en Value Objects geschreven als zijn buren. Elk heeft zijn eigen String gereedschappen en configuratie parsers gebouwd. Geen enkele heeft zich kosten noch moeite bespaard om zijn eigen werk te ontwerpen, bouwen, integreren, testen, debuggen, repareren en uit te breiden, terwijl hij simpelweg het werk van zijn broeders had kunnen benutten.”

“Moet ik daaruit incompetentie afleiden? Dan zal de Olifanten Voetafdruk tot op de laatste monnik uit het klooster worden verbannen.”

“Moet ik daar opzettelijke onwetendheid uit afleiden? Dan vereisen de tradities dat zij zichzelf verblinden met netels, om daarna verbannen te worden.”

“Zal ik een verachting afleiden, voor de waarde van tijd? Dan wacht hen de kerkers...”

“Maar nee,” zo besloot de Java meester. “In plaats daarvan zal ik concluderen dat zij trots zijn—trots van elke monnik, dat zijn code superieur is aan die van zijn broeders. Trots is één van de Vier Zaden van Grootsheid en moet worden aangemoedigd. Laat de Olifanten Voetafdruk zijn kunde met de schaar en de speer verscherpen, met naald en sikkel, opdat elke monnik net zo trots kan zijn op zijn gewaden en op de weldadige maaltijd op zijn bord!”

“Dan blijft er erg weinig tijd over voor het schrijven van code,” merkte de abt op. “En de Keizer interpreteert het woord deadline zeer letterlijk.”

De meester knikte. “De koopman die pas net is geruïneerd kent alleen de pijn van het verlies. Terwijl de oude kluizenaar de deugd van soberheid verheerlijkt en daar niet van af wijkt. Maar zijn zij niet de zelfde man, louter gescheiden door een zee van jaren?”

Aldus werd de Olifanten Voetafdruk tweemaal gespaard en gecorrigeerd.